بلاگ دیوار

گزارشی که پلیس امنیت اخلاقی هشتم دی‌ماه سال ۱۳۹۸ به دادسرای امنیت اخلاقی فرستاد، سرآغاز یکی از پربازخوردترین پرونده‌های حقوقی ایران در صنعت اقتصاد دیجیتال بود. گزارشی که در نهایت، به مصرف‌کنندگان خدمات پلتفرم‌ها و اداره‌کنندگان این پلتفرم‌ها، نبود قانونی شفاف در مورد حدود مسئولیت پلتفرم‌های کاربرمحور را نشان می‌داد و به جریان افتادن آن، هزینه‌های بسیاری را به اکوسیستم استارتاپی کشور تحمیل کرد. گزارشی که در نهایت، به صدور حکمی منجر شد که انتشار آن، واکنش‌های بسیاری از سوی فعالان کسب‌وکارهای آنلاین و مدیران شرکت‌های دانش‌بنیان در بر داشت. چهره‌های دولتی به آن واکنش نشان دادند و کارشناسان حقوقی در مورد آن صحبت کردند. حکمی که می‌توانست مسیر فعالیت در اکوسیستم استارتاپی را به‌کلی تغییر دهد و امکان رشد و سرویس‌دهی بهتر به کاربران آنها را از بین ببرد. آغاز ماجرا چه بود؟ دی‌ماه سال ۱۳۹۸، پلیس امنیت اخلاقی یک مرکز ماساژ و خدمات درمانی شامل زالودرمانی و… را به دلیل ارائه خدماتی که از نظر پلیس غیرمجاز بود تعطیل کرد و پس از آن به دادسرای امنیت اخلاقی گزارشی فرستاد و اپلیکیشن انتشار آگهی «دیوار» را تبلیغ‌کننده آن دانست. باز شدن این پرونده، باعث شد مدعی‌العموم اشکان آرمندهی، مدیرعامل این پلتفرم را تحت تعقیب قرار دهد و حدود هشت ماه بعد از آن، قرار جلب به دادرسی صادر و کیفرخواست علیه او صادر شود. عنوان اتهامی مدیرعامل دیوار، «فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا از طریق تبلیغات این مراکز» اعلام شد. اتهامی که شاید در نگاه اول و با توجه به ماهیت فعالیت دیوار، یعنی میزبانی آگهی‌های کاربران، وارد به نظر برسد، اما آیا با درنظرگرفتن همه ابعاد حقوقی فعالیت چنین پلتفرم‌هایی که روزانه میلیونها آگهی توسط ک, ...ادامه مطلب