از زمانی که قرار بود گروه انگلیسی جگوار لندروور درست در تقاطع سیدخندان نخستین شعبه رسمی خود در ایران را افتتاح کند، زمان زیادی میگذرد. آن زمان گفته میشد دو سدان ایکسجی و ایکسای به همراه خودروهای اتوبیوگرافی، ووگ و ایووک محصولاتی باشند که پای به بازار ایران میگذارند.
بسته شدن یکباره سایت ثبت سفارش و ممنوعیت واردات اما باعث شد تا نهتنها این گروه که باقی خودروسازان خارجی هم امکان تحقق اهداف خود در ایران را نیابند. این بین اما در حالی که هیچ مدل جدیدی به بازار ایران وارد نشده، دیده شدن چندین و چند دستگاه رنجروور ایووک و بعد وارد شدن چند دستگاه از نسخه بسیار گرانقیمت رنجروور ووگ به کشور که پلاک ملی دریافت کردهاند، تعجب همگان را برانگیخته است. اینجا ضمن بررسی کم و کیف فنی نسل قبلی و جدید رنجروور تفاوتهای فنی آنها با مدلهای رقیب را بررسی میکنیم.
نسل قبلی بیشتر به خشونت بصری و موتور پرمصرف و قدرتمندش مینازد تا کیفیت ساخت یا طراحی مجلل. این نسل که میتوان برخی نسخههای آن را در مناطق مرفهنشین پایتخت یافت، حداقل بهایی معادل ۱.۵ میلیارد تومان داشته و ضمن امکانات مدرن، در زمینه آفرود قادر است پا به پای تویوتا لندکروزر برود. رنجروور اسپورت که در ایران بیشتر رقیب پورشه کاین توربو ۲۰۱۳ است، نسبت به این خودرو خشنتر اما خشکتر است و کابینش تجملات و موادی در حد پورشه یا مشابه رقبا را ندارد.
نسل فعلی ووگ هماینک در مدل پایه بهایی بین ۶۴ تا ۱۲۴ هزار دلار دارد که وقتی به نسخه اتوبیوگرافی میرسد تا ۱۸۵ هزار دلار هم افزایش مییابد. این نسخه موجود در کشور احتمالا فولترین نسخه ووگ است که بهایی نزدیک به ۱۲۰ هزار دلار داشته و اقلا ۱۰ میلیارد تومان قیمت دارد. این خودرو در دستهای متنوع از تجهیزات و امکانات، به موتورهای شش و هشت سیلندر تنفس طبیعی، توربو و یا سوپرشارژردار مجهز بوده و حد اعلای تجمل را در کابین خود به خریدارانش ارائه میکند. این خودرو که از سال ۲۰۱۲ وارد بازار شده، احتمالا به زودی در نسلی کاملا جدید وارد بازار جهانی شود. در همین نسل اما طول بدنه مدل ووگ ۴متر و ۹۹ سانتیمتر است که همین عدد ووگ را در رده بزرگترین شاسیبلندهای جهان قرار میدهد. این یعنی ووگ مستقیما رقیب لکسوس LX570، لینکلن ناویگیتور و کادیلاک اسکالاد است و در نسخه اتوبیوگرافی با مرسدس بنز GLS میباخ، بنتلی بنتایگا و رولزرویس کالینان رقابتی تمام عیار دارد.